Toen ik een paar weken geleden bij een kringloopwinkel was, viel mijn oog op deze foto. De foto stond met de tekst naar mij toe en aangezien Parijs en de Franse taal mijn hart nog altijd flink sneller doen kloppen, trok dit direct mijn aandacht. Onverklaarbaar misschien, maar ik werd er bijzonder door geraakt.
De foto dateert van 15 september 1949. Bijna 65 jaar geleden schreef een vrouw, verblijvend in Parijs, deze woorden aan haar zus. En al moest ik hier en daar heel goed kijken, uiteindelijk kon ik alle woorden lezen.
15-9-49 Paris
Deux soeurs qui s’aiment (je constate que tu n’est pas
beaucoup changée, sauf les cheveux bien blanchis)
Twee zussen die van elkaar houden (ik constateer dat je niet
veel bent veranderd, behalve de erg witte haren)
Jammer wel dat er geen namen bij staan: wie weet was ik dan iets meer te weten gekomen, want uiteraard roepen de foto en de tekst de nodige vragen op.
Deze schrijvende Franse dame met het sierlijke handschrift had zich in 1949 mijn moment - vele jaren later - bij de kringloopwinkel nooit kunnen bedenken. Des te mooier dat deze eenvoudige foto met liefdevolle woorden niet in een prullenbak is beland, maar is omarmd door iemand, ver weg van (maar ook met veel liefde voor) de stad Parijs.
Ik wens je een heel fijn weekend!
Liefs, Ingrid