Hoewel ik het moeilijk vond om mijn vorige post te schrijven, is er achteraf gezien geen moment geweest dat ik er spijt van heb gehad dat ik mijn verdriet met jullie heb gedeeld. Want wat heb ik enorm veel lieve reacties van jullie gekregen, echt onvoorstelbaar! Warme en opbeurende woorden, ook veel per e-mail, van trouwe en mij bekende volgers maar ook van stille volgers die mij graag een hart onder de riem wilden steken…het heeft mij echt enorm goed gedaan!
Nog steeds krijg ik lieve mailtjes met de vraag hoe het nu met mij gaat, of het me lukt om de draad op te pakken nu ik doordeweeks alleen woon, dus het leek mij tijd worden om jullie te informeren. Maar niet voordat ik jullie allemaal heb bedankt voor alles…het ontroerde mij zodanig, dat de tranen mij regelmatig over de wangen liepen. In een tijd waarin je je afvraagt waar de wereld naar toe gaat, heb ik ervaren dat er gelukkig nog steeds heel veel lieve mensen zijn, die iets voor anderen willen betekenen, die door het sturen van een lief kaartje laten weten dat ze aan je denken…hier in blogland zijn ze in ieder geval absoluut te vinden ;-)!
Met mij gaat het naar omstandigheden heel aardig. Ik vind dat ik het best stoer doe als ik het zo mag formuleren. Natuurlijk is het veel meer alleen zijn wennen (soms ook best erg wennen), maar ook dit heeft zijn positieve kanten, doordat ik wel alle vrijheid heb om te gaan en te staan waar ik wil. Ik heb regelmatig aanloop en dat helpt mij er ook absoluut doorheen. Mijn dochters komen ook graag naar huis, dus de weekenden zijn altijd iets om naar uit te kijken. Dan spreek ik niet al te veel af, omdat ik het zelf ook heel gezellig vind dat ze er zijn. Al met al hoor je mij dus niet klagen, al heb ik geen idee of de ‘klap’ misschien alsnog komt. Maar dat zie ik dan wel weer, ik laat wat dat betreft alles nog steeds maar gewoon op mij af komen.
Ik ben er nog steeds blij mee dat we nu de lente als seizoen hebben, al was daar de afgelopen dagen heel weinig van te merken. Zat ik vorige week heerlijk in de tuin te genieten van de zon, nu kunnen we de winterjas weer aan en waren delen van Nederland de afgelopen dagen zelfs bedekt met een laagje sneeuw.
Tijdens een zonnige dag heb ik in de tuin een paar mooie hoekjes vastgelegd. Een totaalplaatje van de tuin volgt nog, ik had er een gemaakt op een te zonnig moment waardoor de kleurstellingen in de tuin heel onrustig overkwamen. Die foto houden jullie dus nog tegoed. Voor nu duimen dat de lente snel terugkeert, want die uurtjes in de zon zijn mij laatst uitstekend bevallen.
Ik wens jullie allemaal een hele fijne dag!
Liefs, Ingrid
